به نقل از «همشهری آنلاین»

کشف سه گونه عجیب از کرم‌های دریایی | مثل اشباح افسانه‌های ژاپنی هستند!

تاریخ انتشار: ۲۳ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۱۳۵۵۳

به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از ساینس الرت، یک درخشش آبی اثیری درست در زیر خط آب، دانشمندان را چون روشنایی مرداب مشهور در افسانه‌های فولکلور، به سوی خود جذب کرد و در نهایت به کشف سه گونه درخشان جدید از پُرتاران دریایی (polychaetes) رساند. 

نام لاتین جنس این پرتاران «Polycirus» و به معنی موجودی با تعداد زیادی زائده نخ‌مانند باریک مثل پیچک است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با تماشای تصویر این کرم‌های عجیب می‌توانید دلیل این نام‌گذاری را دریابید. 

پیش از این، ما تنها چهار گونه از پلیسیروس‌ها (Polycirus) را می‌شناختیم که قابلیت نورتابی زیستی دارند. علاوه بر این، تنها دو گونه از آن‌ها در ژاپن مشاهده شده است. این کشف جدید که توسط نائوتو جیمی متخصص کرم‌های دریایی رهبری می‌شود، سه گونه جدید اضافه می‌کند.

نام دو مورد از این کرم‌ها از نام موجودات ماوراء‌الطبیعه در فولکلور ژاپنی، یوکای، گرفته شده است. نام گونه سوم برای ادای احترام به مدیر سابق آکواریوم نوتوجیما، شینیچی ایکگوچی (Shinichi Ikeguchi) است، زیرا این کرم در آب‌های نزدیک آکواریوم و در سواحل شیراوارا یافت شد. 

کرم دریایی اونیبی که در نوتوجیما و سوگاشیما کشف شد، از نام یوکایی نامگذاری شده است که بی‌شباهت به روشنایی مرداب فولکلور غربی نیست. اونیبی ارواح مردگانی هستند که به صورت یک توپ شناور با شعله آبی ظاهر می‌شوند و تمایل دارند در مناطق مرطوب طبیعت ساکن شوند.

نام کرم دریایی آئوآندون (Aoandon) که در سوگاشیما یافت می‌شود، از نام یوکای آئوآندون گرفته شده است. آئوآندون موجودی شبح‌مانند با پوست آبی، موهای بلند، شاخ و دندان‌های تیز است که کیمونوی سفیدی به تن دارد و فانوسی آبی را حمل می‌کند. 

جیمی گفت: «تابش نوری آبی بنفش مه‌آلود که از گونه پلی‌سیروس منتشر می‌شود، به طرز شگفت‌انگیزی شبیه توصیفات این موجودات است که در فرهنگ عامه می‌بینیم. این رنگ نور دارای طول موج نسبتا کوتاهی است، بنابراین نسبت به رنگ‌های دیگر با سرعت کمتری توسط آب جذب می‌شود و در نتیجه در عمق پایینتری حرکت می‌کند. به همین دلیل است که این نوع بیولومینسانس (تولید و نشر نور توسط اندام زنده) معمولا با موجودات اعماق همراه است. رنگ درخشش این کرم‌ها با توجه به زیستگاه های ساحلی آنها غیرعادی است.

کرم‌ها در اقیانوس مورد بررسی قرار گرفتند و برخی از نمونه‌ها نیز برای مطالعه بیشتر به آزمایشگاه آورده شدند. شرکت فیلم زیر آب ژاپن به ضبط تصویر این کار کمک کرد. 

الگوی سوسو زدن نورهای درخشان در هر سه گونه تقریبا یکسان بود. زمانی که شاخک‌ها تحریک شدند، حدود ۰.۳ تا ۱.۱ ثانیه چشمک زدند و هر فلاش حدود ۰.۱۵ ثانیه طول کشید. دانشمندان همچنین متوجه شدند که آشفتگی یک ناحیه از شاخک‌ها باعث چشمک زدن در شاخک‌های مجاور نمی‌شود.

شدت نورها پس از حدود ۳۰ ثانیه تحریک کاهش یافت، اما پس از اینکه کرم‌ها چند دقیقه از قلقلک‌های علمی فاصله گرفتند، واکنش بیولومینسانس آن‌ها توانست دوباره شارژ شود و به روشنایی کامل بازگردد.

جیمی گفت: «کشف هر سه گونه جدید درخشنده به ما این امکان را داد تا یافته‌های طبقه‌بندی و اکولوژیکی را به هم پیوند دهیم و تحقیقاتی انجام  دهیم که دیگران بتوانند به راحتی در مطالعه ارگانیسم‌های درخشان به کار ببرند.»

چراغ های چشمک زن ممکن است نوعی سیستم هشداردهنده برای ترساندن شکارچیان باشد، که بی‌شباهت به چراغ‌های امنیتی سنسور حرکت در سیستم امنیتی خانه‌ها نیست. از آنجایی که این کرم‌ها زمان زیادی را در گل و لای، شکاف‌های سنگ یا گوشه‌های اسفنج‌ها پنهان می‌شوند، محققان فکر می‌کنند که این بیولومینسانس بیشتر برای موقعیت‌های اضطراری استفاده می‌شود، یعنی زمانی که بدن کرم در معرض دید قرار می‌گیرد. این واقعیت که تکان دادن و برانگیختن توسط دانشمندان، محرک اصلی برای نورتابی زیستی کرم‌ها در این مطالعه بود، از این نظریه پشتیبانی می‌کند.

بیشتر بخوانید:

۳ مومیایی ثروتمند مصر باستان | پسری با ۴۹ آمولت و مومیایی طلاپیچ‌ شده

جیمی گفت: «بیولومینسانس گنجینه‌ای از شیمی جذاب و غیرعادی است. ما قصد داریم از یافته‌های خود برای عمق بخشیدن به درک خود از ماهیت مولکولی این پدیده استفاده کنیم و این دانش را در توسعه فناوری‌های جدید علوم زیستی به کار ببریم.»

این مطالعه در «Royal Society Open Science» منتشر شده است.

کد خبر 753337 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها دریا و دریاچه اقیانوس ژاپن دانشمندان علم

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: دریا و دریاچه اقیانوس ژاپن دانشمندان علم کرم ها سه گونه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۱۳۵۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

زباله فضایی در دام دوربین ماهواره ژاپنی افتاد

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از بی بی سی، این زباله فضایی در حقیقت بخشی از موشکی است که ۱۵ سال قبل در فضا رها شده است.

ابعاد قطعه موشک حدود ۱۱ در ۴ متر با وزن ۳تن است. این نخستین باری است که با یک زباله فضایی به این بزرگی در فضا قرار ملاقات گذاشته می شود. شرکت آسترواسکیل مشغول توسعه کسب وکاری است تا سخت افزارهای زائد و اضافی در مدار زمین را از بین ببرد.

البته این بار زباله فضایی را از بین نمی برد زیرا ماموریت فعلی برای آزمایش حسگرها و نرم افزارهای مورد نیاز برای عملیات های ایمن نزدیک شدن به زباله انجام شده است. اما تلاش برای جذب یک زباله فضایی بزرگ در فضا در چند سال آینده انجام می شود. چالش زباله های فضایی و استفاده متناسب از فضا اخیرا به یک موضوع مهم تبدیل شده است.

از زمان آغاز عصر سفرهای فضایی در سال ۱۹۵۷ میلادی تاکنون انبوهی از زباله ها از پوسته رنگ تا بوسترهای رها شده موشک، در مدار زمین پراکنده شده اند. در این میان قطعات موشک به دلیل حجم شان بسیار خطرناک هستند. بخشی از موشک در تصویر دیده می شود مربوط به وسیله پرتاب H-IIA ژاپن است که یک فضاپیمای سنجش دی اکسید کربن را در ۲۰۰۹ میلادی به مدار زمین برد. بوستر بالایی موشک فضاپیما را به ارتفاع ۶۰۰ کیلومتری زمین رساند. اما در حالیکه برخی از موشک های مدرن تضمین می کنند تمام قطعات آنها پس از پرتاب به زمین بازگردد، این بوستر H-IIA در مدار زمین ماند.

آسترواسکیل ماموریت ملاقات با این زباله را Adras-J نام گذاری کرده است. این ماموریت به وسیله یک فضاپیمای هوشمند انجام می شود که در ۱۸ فوریه ۲۰۲۴ میلادی به فضا ارسال شد.از آن زمان تاکنون ماهواره مذکور به H-IIA نزدیک تر شده است. ماهواره از دوربین ها و الگوریتم های مختلف برای فرایند نهایی نزدیک شدن به زباله استفاده کرده است. البته این عملیات باید با دقت زیادی انجام شود تا ماهواره با بوستر موشک برخورد نکند. کارمندان انگلیسی آسترواسکیل بخش زمینی ماموریت را ساخته اند که در حقیقت همان سیستم های برقراری ارتباط با Adras-J است.

از سوی دیگر مقرهای کنترل پرواز روی زمین در توکیو و آکسفورد شایر انگلیس به طور مداوم ماموریت را رصد می کنند. قرار است در هفته های آینده تصاویری از این زباله ثبت و اطلاعات بیشتری درباره آن مانند شرایط ساختار، نرخ چرخ آن در فضا و محورهای چرخش آن، جمع آوری شود. در این میان ماهواره سعی می کند دور زباله فضایی پرواز کند. در ماموریت های آینده فضاپیمای آسترواسکیل با کمک بازوهای رباتیک زباله را کنترل می کند.

طبق تخمین سازمان فضایی اروپا هم اکنون ۲۲۲۰ قطعه از موشک های مختلف در مدار زمین قرار دارد.

کد خبر 6090551 شیوا سعیدی قوی اندام